Wilde vrouwen.
Eind februari 2009 werd er in Hattfjelldal het jaarlijkse Villkvinneseminar gehouden. Het seminar is de laatste jaren uitgegroeid tot een internationale bijeenkomst waarin de onafhankelijke, archetypische vrouw (zoals Clarissa Pincola Estes deze definieerde in "de ontembare vrouw") een bindend element vormt tussen allerlei culturen zoals de Samische, de Groenlandse, de Afrikaanse, de Noorse en de Nieuw Zeelandse. Politici,wetenschappers,kunstenaars,performers (w. o. dit jaar Marie Boine) en schrijvers worden uitgenodigd en vertellen over hun werk en projecten. Veel aandacht wordt besteed aan de positie van de vrouw. Tussendoor houdt Elena Rhose haar rituelen waar iedereen aan deelneemt. Hege Dalen, organisator van het geheel, slaagde erin een boeiende verzameling vrouwen bij elkaar te brengen. Wij verzorgden de lunches, diners en tussendoor hapjes tijdens dit 2 dagen durende evenement. Meer info op www.villkvinne.no Hierboven het menu voor het diner, in het Noors uiteraard. In totaal 70 vrouwen bezochten het seminar, tot nu toe het record. Het was hard werken maar er was veel assistentie in de keuken.
Jan's dugnad.
Het fenomeen dugnad is een sterke Noorse traditie. Het betekent dat je gratis je diensten verleent. Meestal gebeurt dit bij georganiseerde aktiviteiten zoals een brug repareren, een kerk schilderen, beton storten etc. Je wordt daarvoor gevraagd. Iedereen wordt verwacht op de een of andere manier een bijdrage te leveren. Onze dugnadlijst groeit gestaag en zo hoort in een samenleving als deze hier in Hattfjelldal. Jan heeft voor het villkvinneseminar op het allerlaatste moment het verzoek gekregen een troon te maken. Op de eerste plaats voor Erena, die als dochter van een Maori- hoofdman de titel van prinses mag dragen en gedurende het seminar een centrale rol heeft. Hier zie je Hege Dalen, de organisator, zittend op Jan's troon. Naast haar staat politica Åslaug Haga van de Senterpartiet, ook aanwezig op het seminar. Een tweedehands stoel werd binnen een recordtijd omgebouwd tot troon en heeft prima gefunctioneerd.
Sledehonden.
We hadden het huis al zien staan met soms een auto ervoor. Maar hoewel het eigenlijk dichtbij staat, wisten we niet wie er woonde. Tot op een dag de bewoner zich meldde om kennis te maken met ons: Torbjørn Bjørgefjell. Hij wist veel te vertellen over de bergflora. Vanuit zijn Samische achtergrond wist hij waarvoor sommige planten werden gebruikt als voedsel maar vooral ook als medicijn. Jan werd uitgenodigd voor een inspectietocht naar zijn gamme (een historische Samische woonvorm), aan de oever van Rossvatn. In de diashow kun je een portretje vinden van Torbjørn, zittend in zijn gamme, wachtend tot de kokekaffe klaar is. De tocht bleek met sledehonden en een sneeuwscooter te zijn gepland. Heen reed Jan met de sledehonden en terug met de sneeuwscooter.Het laatste rustige stukje met de hondenslee kun je zien op het filmpje.
No comments:
Post a Comment